Słonie, hibiskusy i koliber – Zapis 89

Idę sobie wiejską drogą, chyba do swojej starej podstawówki, zobaczyłam po prawej na polach słonie, prawdopodobnie cztery. Zastanawiało mnie, skąd na polskiej wsi słonie, ale później zobaczyłam inne zwierzęta i stwierdzałam, że uciekły z zoo, wyciągnęłam telefon i zadzwoniłam to zgłosić, że trzeba się tym zająć.

Później znalazłam się w jakiejś dziadowskiej chałupie, niebieskie koce wisiały na ścianach, był tam mężczyzna i chyba jego matka, i jeszcze jakieś dziecko, i coś tam się działo, między mną a mężczyzną najbardziej, ale zapamiętam dobrze tylko to, że był tam koliber, latał sobie po pomieszczeniu. Jak byłam sama w tym pokoju, to go złapałam, jak go zobaczyłam pierwszy raz, był cienki jak igła i miał z cztery centymetry, a jak go miałam w rękach, to powiększył się trzykrotnie. Wyrywał mi się, położyłam się na plecach, przyłożyłam go do piersi i głaskałam, bo chciałam go oswoić i zabrać, ale on puszył pióra jak kot ogon, kiedy jest wściekły. Dodatkowo chyba syczał i pluł albo zrobił na mnie kupę, bo miałam coś na sukience, ale nie poddawałam się, cały czas głaskałam go po piórkach i przytulałam do piersi. Zaczynał się uspokajać, piórka były coraz mniej sterczące. Koliber był cudowny, miał tylko dwa odcienie, był szmaragdowo rubinowy, bardzo go chciałam, mienił się jak najczystszy minerał :).

Jakaś kobieta mnie zawołała, bo chciała mi coś powiedzieć i poszłam z nią do łazienki, tam wszystko chyba było w remoncie i pojawił się zapach, coś mi tam śmierdziało ( ja w tej łazience w życiu bym się nie umyła). Ta część to w ogóle była przybudowana niedawno, obok tej łazienki było pomieszczenie z miejscem do spania, prowizoryczne legowisko na podłodze, a z drugiej strony po lewej było pomieszczenie z wyłożonymi płytkami na podłodze, na ścianach jeszcze widać było cegłę. Weszłam i myślę, co tak tu ciemno, były tam trzy okna, ale zamurowane, w tym pierwszym chyba było jedno, też zamurowane, pomyślałam, że później wybiją, jak będą kończyć te pokoje.

Byłam też w polu, widziałam jak ludzie pracują, miałam przed sobą cały wózek fioletowych kwitnących hibiskusów do wsadzenia, jeszcze matka dawała mi jakąś inną sadzonkę i mówiła, że ta też ma piękne kwiaty. Wziąłem ją od niej, ale nie znam rośliny, miała cienkie, długie, wąskie liście jak palma i kwiatostanowy dopiero zawiązane, więc nie widziałam jakie są.